-
1 toczyć
toczyć (-ę) beczkę, kamień rollen; wojnę, dyskusję, spór führen; na kole garncarskim töpfern; na tokarce drechseln; wino abziehen;toczyć wzrokiem den Blick schweifen lassen;toczy go choroba lit die Krankheit zehrt ihn aus, die Krankheit zehrt an ihm;robaki toczą drewno das Holz ist von Würmern befallen;toczyć się piłka, kamień, pojazd rollen; łzy kullern; rokowania, dyskusja, walka geführt werden; akcja sich abspielen;życie toczy się dalej das Leben geht weiter
См. также в других словарях:
wytoczyć — dk VIb, wytoczyćczę, wytoczyćczysz, wytoczyćtocz, wytoczyćczył, wytoczyćczony wytaczać ndk I, wytoczyćam, wytoczyćasz, wytoczyćają, wytoczyćaj, wytoczyćał, wytoczyćany 1. «tocząc wyciągnąć, wydostać coś skądś, na jakieś miejsce» Wytaczać beczkę z … Słownik języka polskiego
toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… … Słownik języka polskiego
